|
Me, me pader Domenico
e ol Batista Gozi,
du amis per la pel,
m’era d’ögiat, sö la strada
n’d’ü pos di seracc
öna gròsa tröta
tra S. Giaon e Camerada.
Armàcc de cane longhe,
ü con so ü lömbris
e ch’el oter öna raspeta,
i gh’a facc la posta
con santa pasiensa
da brae pescadur
de pruada esperiensa.
Töt de culp, ol canì
‘l s’è piegat a archèt,
«Batista, la bestia l’a bocat !
tira mia tròp
lasela npo ‘ndà,
bisogna stöfala !..»
‘L gh’è usa là
me padèr de rimpèt,
contet compagn d’ ü scèt !
Per portala a ria
gh’è ülit öna buna orèta
de tira e mola
e mai dè pansa,
ma per soleala
l’impresa l’era ‘mposibèl
sensa nesöna speransa !
Alura ol Gozi disperat
sensa tate esitasiù
l’è saltat zo ‘ndel fiöm
per brancà al volo
chel gros bestiù.
Lé, l’aqua l’era olta.
Me o est piö negot.
I è sparicc töcc dù.
>>
|
« L’è bu gnà de nodà »
Ol me pader spaentàt
« A l’è dientat mat !.. »
E pò coragius
el s’è tufàt decis
n’del pos scür
per salvà la pel
del sò grant amis !..
So restat le, rembambit.
Pò a lu l’era sparit !...
Dopo ‘npo, piö ‘nzo,
‘n d’ü büligher d’aqua
l’è riafiorada la tröta
che la sbatìa spaentada,
coi du pescadur de banda
bagnacc e orgoglius.
I l’era ciapada !...
Me, pasat ol spaent,
ve dighero en confidenza,
ghe so mai riat a capì
se i era stacc
i du brae amisù
a riaga a pescala,
o se l’è stacia
la gròsa tröta
che i a riportacc a gala !...
Mario Giupponi 2003
|