I DU ASEGN  

di Mario Giupponi

Al mercàt del gioede

endit fò töt ol so fe,

coi bergamì e i maroser

l’era alsàt en po ‘l bicer.

Bötat fò da l’osteréa

con piö försa de stà n’pé

el s’è ‘nviat a quatèr gambe

col somaro fò de dre.

Spöl di, che chèla sira,

chi i a escc i è mia stàcc bu

de capì, chi l’era l’asen

e chi l’era ol padrù.

Öna diferensa, però la gh’era,

a edei a pasà sö la mulatera,

ü ‘l portaa söl co ol capel

e chel’oter ü sachel.

Per la strada ol so penser

l’era chèl dela moer

e per pura de afrontala

el s’è casat zo n’dela stala,

e la mandat, sö la de sura,

ol poer asen dala sciura.

El g’a metìt sö ol so capel

e l’a seràt fò ol cancèl.

Amò ‘ntrunàt dala gròsa bala

el se sentia öna farfala,

a piö negot l’a pensàt

e ‘ndè trais ‘ls’è ‘ndormentàt.

La storia a l’asen la gh’è spösada

e ‘lghè la mia perdunada,

al se l’è ligada al dìt

e ol so capèl el s’è tegnìt.

Ol gioede dòpo, de del mercat,

ü capèl nöf al s’è comprat

a da chel de piö nesù i è stacc bù

de capì chi l’era l’asen o ‘l padrù.

Mario Giupponi